Mobiel stemmen: een impuls van miljoenen dollars om de democratie opnieuw uit te vinden

16

Bradley Tusk, een politiek adviseur die bekend staat om zijn agressieve tactieken en vroege succes bij Uber, leidt een controversiële poging om mobiel stemmen naar de Verenigde Staten te brengen. Gesteund door een investering van $20 miljoen, die nog steeds groeit, wil zijn Mobile Voting Foundation de opkomst bij verkiezingen vergroten door burgers de mogelijkheid te bieden rechtstreeks vanaf hun smartphones hun stem uit te brengen. Het initiatief, opgebouwd rond het open source-protocol VoteSecure, stuit op scepsis van veiligheidsexperts, maar wint aan populariteit bij lokale verkiezingen, terwijl in Alaska al proefprogramma’s worden uitgevoerd.

Het probleem dat Tusk wil oplossen

Tusk stelt dat de lage opkomst bij verkiezingen, vooral bij voorverkiezingen en verkiezingen buiten het jaar, extreem politiek gedrag stimuleert. Omdat slechts een klein percentage van het electoraat deelneemt, worden gekozen functionarissen beloond voor het bedienen van de meest luidruchtige en gepolariseerde delen van de bevolking. Door stemmen toegankelijker te maken, gelooft Tusk dat hij politici kan dwingen hun standpunten te matigen en tegemoet te komen aan de bredere publieke zorgen. “Als de opkomst bij de primaire verkiezingen 37 procent bedraagt ​​in plaats van 9 procent, duwen de onderliggende politieke prikkels voor een gekozen functionaris om te veranderen hen naar het midden”, stelt hij.

De technologie: VoteSecure

De kern van het plan van Tusk is VoteSecure, een op cryptografie gebaseerd protocol ontwikkeld in samenwerking met beveiligingsexpert Joe Kiniry. Met het systeem kunnen kiezers de juistheid van hun stembiljetten verifiëren en bevestigen dat hun stemmen zijn ontvangen en geregistreerd. Hoewel VoteSecure op zichzelf geen complete stemoplossing is, is het ontworpen als een veilige backend-component die kan worden geïntegreerd in de bestaande verkiezingsinfrastructuur. Tusk is van plan aan te dringen op wetgeving op stedelijk en lokaal niveau om mobiel stemmen te testen bij kleinere verkiezingen, te beginnen met schoolbesturen en gemeenteraden.

Veiligheidsproblemen en oppositie

Ondanks het vertrouwen van Tusk krijgt het initiatief te maken met sterke tegenstand van vooraanstaande cryptografen en beveiligingsexperts. Ron Rivest, mede-maker van het RSA-encryptieprotocol, stelt dat mobiel stemmen nog niet veilig genoeg is voor wijdverbreid gebruik. Hij bekritiseert de aanpak van Tusk om aan te dringen op implementatie in de echte wereld voordat rigoureuze peer review en wetenschappelijke validatie plaatsvinden. “Het plaatsen van code volstaat niet”, zegt Rivest.

David Jefferson, een computerwetenschapper gespecialiseerd in stemsystemen, herhaalt deze zorgen en benadrukt dat zelfs perfecte cryptografie niet alle kwetsbaarheden bij online stemmen kan elimineren. Het fundamentele risico blijft dat mobiele apparaten vatbaar zijn voor hacking, malware en dwang, waardoor veilig stemmen een grote uitdaging wordt.

Het pad voorwaarts

De strategie van Tusk is om de haalbaarheid van mobiel stemmen te bewijzen door middel van kleinschalige experimenten en wetgevende impulsen. Hij gelooft dat zodra de technologie bekend en vertrouwd wordt, de weerstand zal afnemen. Zijn aanpak is vergelijkbaar met die van andere technologische innovaties: begin klein, bewijs het concept en schaal vervolgens op.

Het succes van deze inspanning hangt af van het overwinnen van veiligheidsproblemen en het opbouwen van vertrouwen bij het publiek. Als Tusk kan aantonen dat mobiel stemmen zowel veilig als betrouwbaar is, kan dit de manier waarop verkiezingen in de Verenigde Staten worden gehouden fundamenteel veranderen. Als kwetsbaarheden echter worden uitgebuit of het vertrouwen wordt geschaad, kan het hele initiatief instorten.

“Als de geest eenmaal uit de fles is, kunnen ze hem niet meer terugduwen, toch? Dat gold voor elke technologie waaraan ik heb gewerkt.” – Bradley Tusk

De toekomst van mobiel stemmen blijft onzeker, maar de agressieve druk van Tusk dwingt tot een debat over hoe de democratie in het digitale tijdperk kan worden gemoderniseerd